Η ενορία του Αγίου Μάρκου Ευγενικού Κάτω Πατησίων στην Αθήνα, ιδρύθη το 1967 με απόφασιν του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρυσοστόμου Β’ (Χατζησταύρου), ο οποίος έθεσεν και το θεμέλιον λίθον την 1ην Ιανουαρίου 1967. Αρχικώς, η ενορία εστεγάζετο προσωρινώς σε ένα αμαξοστάσιο, το οποίον είχεν προχείρως μετατραπεί σε Ναό. Ωστόσο, τα χρόνια περνούσαν, η κατάσταση είχε τελματώσει, και η ανέγερση του Ναού δεν προχωρούσε.
Όταν το έτος 1974 ανέλαβε ο π. Δημήτριος Αγγελάκης προϊστάμενος της ενορίας και προσπαθούσε με καθε τρόπον να προχωρήσει τις διαδικασίες ανεγέρσεως, συναντούσε συνεχή και εν πολλοίς απρόσμενα εμπόδια. Προβληματισμένος με την όλην κατάστασιν, προσπαθούσε να εύρει λύσιν. Αφηγείται ο πατήρ Δημήτριος Αγγελάκης.
Ήταν Παρασκευή βράδυ 14 Ιανουαρίου του έτους 1976. Σκοπός της τοποθετήσεώς μου, λέγει ο πατήρ Δημήτριος, από την Ιεράν Αρχιεπισκοπήν ήτο η ανέγερσις νέου Ιερού Ναού του Αγίου Μάρκου Ευγενικού, διότι μέχρι τότε από το έτος 1967, εστεγάζετο εις παλαιόν γκαράζ αμαξωμάτων των Χορτάτζη- Μανταδάκη, καταλλήλως διαμορφωθείς.
Η αγωνία του ήτο μεγάλη. Τα μέχρι τότε συγκεντρωθέντα χρήματα ήσαν ελάχιστα. Με είχε καταλάβει η αγωνία τι να κάνω. Πως να αρχίσω ένα τέτοιο έργον με ενάμισυ εκατομμύριο μόνον.
Την Παρασκευήν το βράδυ, 14 Ιανουαρίου του έτους 1976, μου εμφανίζεται ο Άγιος καθ’ ύπνον (2αν ώραν) και μου λέγει: “Είμαι ο Μάρκος ο Ευγενικός“. Με πήρε από το χέρι και πετώντας ήλθαμε πάνω από την εκκλησία-γκαράζ και μου λέγει: “Βλέπεις αυτή τη φωτιά που ανάβει; κατέβα να την σβήσεις”. Ήσαν τρία μεγάλα χονδρά ξύλα. Κατέβηκα και τα έσβησα.
Μου είπε τότε: ” Όπως έσβησαν αυτά τα ξύλα, έτσι θα σβήσουν και αυτοί που δεν θέλουν να ανεγερθή ο Ναός μου. Προχώρει λοιπόν και μη διστάζης. Θα είμαι κοντά σου. Διά να πεισθής αύριο το πρωί (Σάββατον) θα έλθη κάποιος κύριος και θα δώση εκατόν χιλιάδες διά τον Ναόν“.
Και πράγματι, 10.00 π.μ. η ώρα του Σαββάτου μετά την θείαν λειτουργίαν, καθόμουν στο πρόχειρο γραφείον και ένας κύριος κτυπώντας την πόρτα μου λέγει: “Μπορώ να προσφέρω διά τον Ιερόν Ναόν εκατόν χιλιάδες;”. Του απήντησα, “βεβαίως μπορείτε”. – “Τότε σε λίγο θα επιστρέψω”. Και μετά ημισείαν ώραν ήλθεν και μου ενεχείρησεν τας εκατόν χιλιάδας.
Τότε πήρα θάρρος και ξεκίνησα την ανέγερσιν του Ιερού Ναου, που θαυματουργικά αποπερατώθηκε και σήμερα κοσμεί, όχι μόνον την περιοχήν, αλλά και όλη την Αθήνα.
Και πράγματι, εντός εξαμήνου τρία μεγάλα εμπόδια που εσχετίζοντο με πρόσωπα και καταστάσεις που εκώλυαν την ανέγερση του Ναού, ανελπίστως εξαφανίσθησαν, όπως το είχε υποσχεθεί και προβλέψει ο Άγιος Μάρκος στον π. Δημήτριον.