(ΥΨΩΣΙΣ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ) Ευαγγέλιον: Ιω. ιθ’ 6-11, 13-20, 25-28, 30-35)

” εκραύγασαν ουν εκείνοι, άρον άρον σταύρωσον αυτόν”.

Η Εκκλησία μας σήμερα εορτάζει την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού και μας καλεί να τον τιμήσουμε και να τον προσκυνήσουμε, όπως όταν τον ηύρε η Αγία Ελένη και τον ύψωσε ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Μακάριος για τον βλέπει ο πιστός λαός.

Η ανεύρεση και η ύψωση του Τιμίου Σταυρού αποτελεί μεγ΄σλο γεγονός στην ιστορία της Εκκλησίας, διότι το γεγονός αυτό επιβεβαιώνει την δωρεά του Θεού στον κόσμο, την σωτηρία που ήλθε διά του Σταυρού σε κάθε άνθρωπο. Η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού φανερώνει την αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο, που καλείται να υψώσει εαυτόν πάνω από την αμαρτία, να μετανοήσει και να πλησιάσει τον Θεόν.

Ο Τίμιος Σταυρός του Κυρίου αποτελεί παγκόσμιο σύμβολο της θυσιαστικής αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο που φθάνει μέχρι θανάτου σταυρικού. Υπό αυτήν την έννοιαν η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού αποτελεί σημαντικό σταθμό στην πορεία της ανθρωπότητος και την ζωή της Εκκλησίας, ένα γεγονός που γεμίζει χαρά και ευφροσύνη τις καρδιές των πιστών.

Σήμερα η Εκκλησία μας καλεί να τιμήσουμε τον Τίμιον Σταυρόν, διότι πάνω σε αυτόν καρφώθηκε το Σώμα του Δεσπότου Χριστού και ανέβλυσε το Αίμα Του που καθαίρει τον κόσμον από την αμαρτία. Έτσι, πάνω στο ξύλον του Σταυρού, αντί του θανάτου, εβλάστησε η αιώνιος ζωή. Έτσι, καλούμεθα να τιμήσουμε τον Τίμιον Σταυρόν, το ξύλον της ζωής που δύναμιν έχει να απελαύνει δαιμόνια και να θεραπεύει τα πάθη (Μέγας Φώτιος).

Τιμούμε και προσκυνούμε τον Σταυρόν του Κυρίου, διότι σε αυτόν ατενίζουμε το τρόπαιον της νίκης κατά του διαβόλου και των πονηρών ανθρώπων που από κακότητα και εμπάθεια προς τον Χριστόν ξητούσαν την Σταύρωσή Του (“άρον άρον σταύρωσον αυτόν”). Διά του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού ο θάνατος καταργείται και η επάνοδος του ανθρώπου προς την αρχαία μακαριότητα του παραδείσου γίνεται κατορθωτή. Οι πύλες του παραδείσου ανοίχθησαν για τον εκπεσόντα άνθρωπο που, διά του Σταυρού του Κυρίου αποκαθίσταται και γίνεται κληρονόμος της θείας χάριτος (άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός).

Η δύναμη του Τιμίου Σταυρού είναι τεράστια. Είναι το κατά των δαιμόνων τρόπαιον, του Μονογενούς Υιού η δόξα, του Αγίου Πνεύματος το αγαλλίαμα, της Εκκλησίας η ασφάλεια, το τείχος των Αγίων, το φώς όλης της οικουμένης (άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος).

Ας δούμε λοιπόν τα αποτελέσματα στην ζωή του πιστού που πηγάζουν από τον Τίμιον και Ζωοποιόν Σταυρόν. Όπως συνοπτικώς και πολύ παραστατικώς γράφει ο ιερός Χρυσόστομος, οι πρώην έκπτωτοι αποκαθίστανται στην τάξη των υιών του Θεού, οι δούλοι της αμαρτίας εις την ελευθερίαν ανάγονται, και διά της δυνάμεως του Σταυρού εμείς έχουμε ελευθερωθεί εκ της πλάνης, κατηλλάγημεν με τον Θεόν, αποσπασθήκαμε από την πλάνη των δαιμόνων και  ανήλθαμε στην κορυφή της αρετής.

Διά του Σταυρού ο άνθρωπος συμφιλιώνεται με τον Θεόν, αφού ο Χριστός πάνω στον Σταυρόν καταργεί το μεσότοιχον του φραγμού της αμαρτίας και αποκαθιστά την ειρήνη μεταξύ Θεού και ανθρώπων (Εφεσ. β’ 14).

Ο Σταυρός που για άλλους αποτελεί μωρία και σκάνδαλο, για τους πιστούς αποτελεί δύναμη σωτηρίας και πηγή ζωής. Ο Χριστός σταυρώνεται για να δώσει στον άνθρωπο την δυνατότητα της σωτηρίας διά της Αναστάσεως. Ο Σταυρός οδηγεί στην Ανάσταση. Επί πλέον, ο Σταυρός εκφράζει την  αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπον, καθώς ο Χριστός θυσιάζεται για τις δικές μας αμαρτίες.

Ο Τίμιος Σταυρός προσφέρει στους πιστούς ελευθερία. Όπως λέγει ο Απόστολος Παύλος, όσοι πιστεύουν στον Εσταυρωμένον είναι πλέον ελεύθεροι εν Χριστώ Ιησού. Επίσης, ο Σταυρός εκφράζει την πνευματική προσπάθεια του χριστιανού, που αγωνίζεται να καταστεί νεκρό ως προς την αμαρτία, να ξεριζώσει τα πάθη και τις αμαρτίες, και να ζει εν Χριστώ. Ο πιστός, όταν βιώνει το Πάθος του Σταυρού προσεγγίζει τον Θεόν, καθώς μετέχει στο Πάθος του Χριστού, συσταυρώνεται με τον Χριστόν.

Τέλος, ο Τίμιος Σταυρός αποτελεί το καύχημα των πιστών και την υπερηφάνεια μας διότι είμαστε Χριστιανοί Ορθόδοξοι, όπλο κατά των πονηρών δυνάμεων, αλλά και ομολογία πίστεως όταν κάνουμε το σημείον του Σταυρού δημοσίως, στον δρόμο, χωρίς να ντρεπόμαστε.

Όπως όλες οι ακολουθίες της Εκκλησίας μας αρχίζουν με το σημείον του Σταυρού και τελειώνουν με το Δι’ Ευχών και πάλιν με το σημείον του Σταυρού, έτσι και η χριστιανική μας ζωή οφείλει να αρχίζει και να τελειώνει με τον Τίμιον Σταυρόν να ζούμε καθημερινώς και διαρκώς το “του Σταυρού Πολίτευμα”.

Αρχιμανδρίτης π. Κύριλλος Κεφαλόπουλος.