Ο Ε.Γ., συνταξιούχος, υπέφερε από βαριά μορφή κατάθλιψης, που είχε επηρεάσει την συμπεριφορά του, έως του σημείου να μην έχει βγει από το σπίτι του για τέσσερις μήνες, να μην θέλει να μιλήσει σε κανέναν, να αποφεύγει τις συζητήσεις.

Κάποιο συγγενικό πρόσωπο του μίλησε για την Παναγία κι εκείνος, από μια εσωτερική παρόρρηση, αποφάσισε να προσευχηθεί και να την παρακαλέσει. Καθώς προσευχόταν, βλέπει την Παναγία να τον ακουμπά στο στήθος, με το χέρι της, κι ένα μαύρο πράγμα που τον πλάκωνε στο στήθος και τον έκανε να νοιώθει βάρος, έφυγε.

Αμέσως, αισθάνθηκε άλλος άνθρωπος. Ξανά βρήκε την ζωντάνια και θέληση για ζωή, οι μαύρες σκέψεις και η κατάθλιψη έφυγαν χάρις στην Παναγία.

Μαζί όμως με τη ψυχική θεραπεία, ακολούθησε κι ένα δεύτερο θαύμα της Παναγίας, ακόμα μεγαλύτερο, αυτός της πνευματικής αναγεννήσεως. Ο άνθρωπος αυτός, που ήταν αδιάφορος περί τα πνευματικά και μακριά από την εκκλησία, για πρώτη φορά στη ζωή του εξομολογήθηκε, ζήτησε συγχώρεση και από όσους είχε στεναχωρήσει, άρχισε να προσεύχεται, να πιστεύει και να εκκλησιάζεται.

Μάλιστα, ο ίδιος μίλησε στον ιερέα του Ναού Αγ. Μάρκου Ευγενικού και ζήτησε να πει δημοσίως στους πιστούς το θαύμα που του έκανε η Παναγία. Και ο ίδιος μάλιστα το λέγει παντού και το ομολογεί και σε άλλους.

Έτσι, η Παναγία τον εθεράπευσε και τον οδήγησε στον Υιό της, κοντά στο Χριστό. Το τελευταίο ήταν ακόμα μεγαλύτερο θαύμα από το πρώτο.